Tatlı patatesler
Tatlı patates
Yaşamının çoğunu toprağın altında geçirir, ancak bu "bildiğimiz" patatesle tek ortak yönü.
Sarı, turuncu, kırmızı hatta mor olabilir, her halükarda tatlıdır. Ve nişasta dolu. Bunun için Batate olarak da adlandırılan kök yumrusu bildiğimiz patatesten daha az su alır, dolayısıyla da dayanıklılığı oldukça kısıtlıdır. Bu nedenle de orta Amerika'daki menşe ülkelerinde ihtiyaç duyulduğunda topraktan çıkarılır ve işlenir. Koyu meyveli, kırmızı kabuklu tatlı patates türleri oldukça yumuşak, tatlı ve suludur.
Patatesler gibi tatlı patateslerde (Ipomoea batatas) yıkanır, soyulur ve daha sonra haşlanır, kızartılır veya fritözde pişirilir. Soyulmadan fırında veya buharlı fırında da pişirilebilir ve daha sonra kaşıkla yenebilir. Sadece Meksika'da değil, Japonya'da, Çin'de, Tayvan'da ve Tibet'te de sokaklarda ızgaralanmış sıcak tatlı patates satıyor.
Fırınlanmış tatlı patatesler ise ABD'de şükran gününde geleneksel hindi yemeğinin yanına aittir. Peru'da, Yeni Zelanda'da ve Pasifik adalarında bu patateslere Kumara adı veriliyor ve patates kızartması gibi "Kumara Fries" şeklinde hazırlanıyor.
Küçük kesilmiş tatlı patatesler Asya mutfağında, bambu filizleri, Pak Choi, havuç ve biber kadar olağan bir garnitürdür. Kore'de nişastadan çok özel ince pirinç makarnası yapılıyor ve bunlar havuçlarla, soğanlarla, ıspanakla, mantarlarla ve acı biber ile susam yağı için kızartılıyor.
Dünyanın en büyük üreticisi olan Çin'de (güneşte) kurutulmuş tatlı patatesler, tuzlu ve şekerli olarak ünlü bir atıştırmalıktır.
Afrika mutfaklarında bu bitkinin yaprakları ıspanak gibi hazırlanıyor. Sadece Japonya'da tatlı patatesin kendi tatlılığından Yokan adı verilen tatlı, kesilmesi zor, Agar-Agar, şeker ve süt içeren bir tatlı hazırlanıyor.
Tatlı patatesler şuanda neredeyse tüm sıcak tropik ülkelerde, astropiklerde ve ılıman bölgelerde, Avrupa'da örneğin İtalya'da, İspanya'da ve Portekiz'de ekiliyor.
Metin: Rainer Meier